Уладзімір Антонавіч Вінэль нарадзіўся 20 мая 1920 года ў вёсцы Слаўковічы Бабруйскага павета Мінскай губерніі. У 1940-1941 гадах працаваў настаўнікам. У 1942 годзе трапіў з баявымі таварышамі ў акружэнне і больш за два тыдні хаваўся ў балотах. У перыяд з 1942 па 1944 гады быў партызанам атрада імя С. М. Будзёнага і 100-й брыгады Палескага злучэння на тэрыторыі Глускага раёна Магілёўскай вобласці, дзе размяшчаліся нямецкія гарнізоны «Катка», «Харамцы». Удзельнічаў у разведвальных аперацыях і знішчэнні праціўніка. Узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны 2-й ступені, медалём Жукава і юбілейнымі медалямі, а таксама нагрудным знакам «Ветэран Вялікай Айчыннай вайны 1941-1945 гг.».