Антон Антонавіч Корзун нарадзіўся 25 студзеня 1915 года ў вёсцы Клешава Слуцкага павета Мінскай губерні. 15 чэрвеня 1939 года прызваны на ваенную службу. З 22 чэрвеня 1941 да 1 верасня 1946 года Антон Корзун знаходзіўся на Заходнім, I-м Украінскім, I-м Беларускім франтах і ў Паўночнай групе войскаў. Служыў на пасадзе камандзіра ўзвода. Быў паранены 5 верасня 1943 года на I-м Украінскім фронце, а таксама лёгка паранены 21 снежня 1943 года і кантужаны 30 студзеня 1944-га на I-м Беларускім фронце. Антон Антонавіч Корзун узнагароджаны ордэнамі Чырвонай Зоркі, Айчыннай вайны 2-й ступені, медалём «За адвагу».
У 1949 - 1950 гадах Антон Корзун працаваў выкладчыкам кафедры беларускай мовы на філалагічным факультэце і факультэце методыкі пачатковай адукацыі, у 1950 - 1956 гадах быў загадчыкам кафедры беларускага мовазнаўства і літаратуры Гродзенскага педагагічнага інстытута. З 1963 па 1975 год Антон Антонавіч Корзун быў старшым выкладчыкам кафедры рускай і беларускай мовы нашай ВНУ.
З узнагародных лістоў:
«5 верасня 1943 года ў баі за г. Лебядзінае Сумскай вобласці, будучы камандзірам агнявога ўзвода 842-га артылерыйскага палка 309-й стралковай дывізіі, пад артылерыйска-мінамётным абстрэлам суперніка таварыш Антон Антонавіч Корзун камандаваў агнявым узводам, у выніку трапнага і хуткага вядзення артагня па суперніку з гармат, якія стаялі на прамой наводцы, была адлюстравана прадпрынятая праціўнікам контратака. У гэтым баі таварыш Корзун быў лёгка паранены.
Узнагароджаны Урадавай узнагародай - медалём "За адвагу".
21 красавіка 1944 года».
«У перыяд прарыву абарончай лініі на рубяжы Радзін - гай «Паўночны» Парычскага раёна Палескай вобласці і перыяд пераследу суперніка забяспечыў бесперабойнае і дакладнае вядзенне артылерыйскага агню батарэі.
Яго ўзвод ў складзе батарэі пастаянна знаходзіўся ў баявых парадках пяхоты, падтрымліваючы яе агнём ... Было знішчана 2 станковыя кулямёты, 1 ручны кулямёт і падаўлена адна 81-мм мінамётная батарэя. Узнагароджаны Урадавай узнагародай - ордэнам Чырвонай Зоркі.
15 ліпеня 1944 года».
«8 кастрычніка 1944 года са сваім узводам першым прыняў на сябе бой з танкамі і пяхотай праціўніка.
Супернік на працягу 5 гадзін распачаў 4 атакі ў складзе да 2 батальёнаў пяхоты пры падтрымцы 8 цяжкіх і 12 сярэдніх танкаў на ўчастку скрыжавання дарог, што на поўдзень ад вёскі Пакшыўніца Пултускага павета Варшаўскага ваяводства, якія накіраваліся на нашы баявыя парадкі пяхоты.
Таварыш Корзун са сваім узводам, падпусціўшы варожыя танкі і пяхоту на адлегласць 200 метраў, адкрыў шквальны агонь з гармат, усе атакі былі адбітыя з вялікімі для праціўніка стратамі. У выніку 5-гадзіннага бою ўзвод падбіў два сярэднія танкі і знішчыў да 40 салдат і афіцэраў. Узнагароджаны Урадавай узнагародай - ордэнам Айчыннай вайны I-й ступені.
11 кастрычніка 1944 году».
З кнігі «Вялікая Айчынная вайна ў лёсах супрацоўнікаў Купалаўскага ўніверсітэта», аўтар-складальнік - Андрэй Гецэвіч.
Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Янкі Купалы